Het bloed stijgt naar m’n wangen als ik mijn naam hoor

Ik hoor de ceo mijn naam noemen door de microfoon. Het bloed stijgt naar m’n wangen. Het is een donderdagmiddag in de nazomer van 2017. Ik werk op dat moment al bijna tien jaar in de marketingcommunicatie voor een wereldmerk van Japanse origine in de imaging branche. In deze periode heb ik twee piepjonge kindjes thuis en een chronisch gebrek aan tijd en slaap. Een verplichte borrel op het werk met bijbehorend ritje naar Den Bosch stond niet op mijn verlanglijstje. Die middag werden ook kernwaarden awards uitgereikt. Ik had de e-mails wel voorbij zien komen maar echt helder had ik ze niet, laat staan iets van gevoel erbij. Met rode wangen en een ongemakkelijk gevoel loop ik naar voren. Ik ben namelijk genomineerd voor de kernwaarden ‘ambitieus’ en ‘menselijk’. En die laatste mag ik in ontvangst nemen. Ik luister naar het ‘juryrapport’ en voel me ondanks het ongemak vereerd met deze award.

Empathie als talent?!
Al gauw zit ik daarna weer in de waan van de dag. Maar een half jaar later zeg ik mijn baan op, geholpen door een diagnose van een auto-immuun ziekte. Op zoek naar vrijheid, een gezonde balans en meer van het werk dat ik graag doe; namelijk interviewen, schrijven en fotograferen. In de jaren die volgen daalt langzaam in wat de award voor mij betekent. Zo leer ik te kijken vanuit de positieve psychologie van de Amerikaanse Don Clifton. ‘Wat als we ons meer zouden focussen op onze talenten in plaats van onze zwakten? Als je werkt met je ‘strenghts’ kost werken veel minder energie.’ Dit is kern van zijn visie. Klinkt logisch toch? Maar onze maatschappij zit nog lang niet altijd zo in elkaar. De Clifton Strenght Finder test (aanrader) laat mij zien in welke thema’s mijn talenten liggen. Empathie is daar één van. Goh?! Ik besef dat ik simpelweg oog en oor heb voor de verhalen van mensen om me heen. En dat me dit geen moeite kost. Maar kan ik hier nu echt werk van maken? En op een manier dat een verhaal misschien niet alleen ingezet wordt om lezers te boeien zoals de media dat al jaren doen?

Live for the story
Terugkijkend bleek deze award een prachtige beloning en dé eye-opener uit mijn carrière. Van nature kijk, vraag en luister ik graag. Vroeger vrat ik de persoonlijke verhalen uit de Libelle en Margriet van mijn moeder. Zelden uitte ik een sterke mening over een onderwerp, maar vond me vaak in een genuanceerde blik. In mijn werk voelde ik me aangetrokken tot het werk van de storytellers (fotografen en documentaire makers) waar ik mee werkte. Ik werd geraakt door de eigen campagne ‘Live for the story’ waarbij we de doelgroep enthousiast maakten voor het vastleggen van de verhalen om ons heen. Verhalen zijn overal. Daarnaast leerde ik veel van de influencers- en ambassadeursmarketing activiteiten die ik vol enthousiasme ontwikkelde. Tot slot ontpopte ik me als bewaker van de menselijke maat binnen de organisatiecultuur. Ik voerde hier gesprekken over met collega’s en sprak leidinggevenden aan op gedrag.

Chief Storytelling Officer
Empathie, menselijk, menselijke maat en storytelling. ‘It all came together’ toen de opleiding tot Story Practitioner op mijn pad kwam en ik eind 2022 het certificaat Chief Storytelling Officer in ontvangst nam. En wat voelt het goed! Vanuit (marketing)communicatie geloof ik heilig in werken met ambassadeurs (intern en extern). Het vinden én delen van hun verhaal heeft veel meer kracht dan een gemiddelde campagne. (Hierover heb ik inmiddels wel een sterke mening!) Steeds vaker werk ik mee aan organisatie ontwikkeling waarbij verhalen een middel zijn voor het maken van verbinding met strategie, visies en kernwaarden, het aantrekken en behouden van personeel, of inspirerend leiderschap. Want verhalen laten mensen bewegen van binnen. Die beweging noemen we bijvoorbeeld overtuiging, verbinding, inspiratie, betrokkenheid, leren of richting geven. En daar is enorm veel behoefte aan. Daar ben ik van overtuigd!

Story Movement - mensen bewegen met verhalen
Judith@storymovement.nl
Utrecht
0655775684